เจ้าหน้าที่มูลนิธิร่วมกตัญญู เล่าเรื่องราวชวนขนลุก ระหว่างปฏิบัติหน้าที่ช่วยเหลือผู้สูญหายจากเหตุอาคารสำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) ถล่ม เมื่อวันที่ (28 มี.ค.) ที่ผ่านมาว่า ตนมาดูแลเรื่องการแพทย์ร่วมกับศูนย์เอราวัณ และมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ตั้งแต่วันเกิดเหตุวันแรก หากพบผู้รอดชีวิต ตนจะสแตนด์บายคอยช่วยเหลือ และช่วยเจ้าหน้าที่ด้านในที่กำลังปฏิบัติงานอยู่ด้วย ขณะนอนอยู่ที่เต็นท์ มีทีมกู้ภัยด้านในเรียกให้ตนเข้าไปช่วย เนื่องจากพบผู้เสียชีวิต 2 ร่าง อยู่ด้านในไม่สามารถนำออกมาได้ แต่ทีมกู้ภัยด้านในแจ้งว่า ให้ตนรอสแตนด์บายด้านนอก ตนจึงกลับไปนอนที่เต็นท์การแพทย์
กระทั่งเวลาประมาณ 01.00 – 02.00 น. ผ่านไปราว 10 นาที ตนกำลังเคลิ้มหลับ เนื่องจากรู้สึกอ่อนเพลีย ที่ข้าง ๆ เต็นท์ไม่มีใครสามารถเดินผ่านได้ ส่วนด้านหลังเต็นท์จะเป็นตึก สตง. จุดเกิดเหตุ ก็ไม่มีใครสามารถเดินเข้าออกได้เช่นกัน ระหว่างที่นอนอยู่ เหมือนกำลังลืมตาค้าง เห็นเพื่อนนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ จู่ ๆ มีเสียงผู้หญิง พูดขึ้นว่า “พี่ค่ะ พาหนูกลับบ้านหน่อย หนูอยากกลับบ้าน” ตนก็คล้ายจะหลับ จึงตอบกลับไปว่า “รู้แล้ว แต่ขอนอนพักผ่อนก่อนได้ไหม เดี๋ยวจะพากลับ จะพากลับแน่นอน พากลับทุกคนเลย”
แล้วยังพูดอีกว่า “หนูอยากกลับบ้าน พาหนูกลับหน่อย” และมีเสียงคนพูดคุย เดินอยู่รอบตัวตนเต็มไปหมด แล้วตนได้ถามด้วยว่า “พี่ชื่ออะไร” แล้วหญิงดังกล่าวก็ตอบมาว่า “ ชื่อส้ม” แต่ตนไม่มั่นใจว่าชื่อส้มจริงไหม ตนยังบอกด้วยว่า “พากลับแน่นอนไม่ต้องห่วง พากลับทุกคน ทุกคนกำลังทำงานจะพากลับทุกคน แต่ตอนนี้หนูเหนื่อย ขอนอนก่อนได้ไหม”จากนั้นรู้สึกมีคนเดินวนเวียนอยู่รอบเต็นท์ตลอดเวลา จนนอนไม่ได้เลย
เจ้าหน้าที่มูลนิธิร่วมกตัญญู เล่าต่อว่า จังหวะนั้นตนไม่คิดอะไร แต่ขยับตัวไม่ได้เหมือนกำลังลืมตาอยู่ ยังเห็นเพื่อน ๆ นอนเล่นมือถืออยู่ แต่คนข้างๆหลับกันหมดแล้ว แต่เมื่อตื่นเช้ามาก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง เพราะเป็นความเชื่อส่วนบุคคล บางคนอาจคิดว่า คิดมากหรือเปล่า เพราะตนอยากช่วยพาทุกคนกลับบ้านอยู่แล้ว ไม่อยากให้คิดว่ามโนไปเอง และเล่าให้แฟนฟัง นอกจากนี้ยังมีคนอื่น ๆ เจอลักษณะเดียวกัน เช่น เจอครึ่งท่อนบ้าง, นั่งรถมอเตอร์ไซค์ และทักในที่เกิดเหตุว่าจะขึ้นมาทำอะไรที่นี่
